საპატრიაქრო საკმაოდ აქტიურადაა ხოლმე ჩართული პატიმრების შეწყალების პრეცესში. მართალია მათივე სულიერი ძმისა და ავადმყოფი პატიმრის, მამა გიორგი მამალაძის საქმეს რატომღაც მღვდლები არ გაეკარნენ. მაგრამ სხვებს აქტიურად სთავაზობენ ხოლმე დახმარებას.
მაგარამ ამ შემთხვევაშიც ამ ადამაინების მამოძრავები ქრისტესმიერი სათნოება სულაც არ აღნოჩნდა. აღმოჩდნა რომ სახელმწიფო ჩინოვნიკებს და სასულიერო პირებს უბრალოდ ღია ვაჭრობა აქვთ გამოცხადებული, ვის რამდენად ჩასვავენ შეწყალების სიაში და ზოგჯერ გაუბედრუებული პატირმების მშობლებს ფულს თაღლითურადაც კი სძალავენ.
მაღალი იერარქიის სასულიერო პირები კი საკუთარ გავლენას იყენებენ მაგალითად მკვლელობაში ბრალდებული პირების ციხიდან გამოსაყვანად. მოკლედ, იმის მიუხედავად, რომ სახეზეა ორივე რგოლში დანაშაული, როგორც საეროში, ისე სასულიეროში, მანკიერი პრაქტიკა გრძელდება. გრძლედება იმის მიუხედვაად, რომ ზემოთ და სუს-ის კაბინეტებში ყველამ ყველაფერი კარგად იცის.