ინდოეთის ქაშმირში მომხდარი ტერაქტის შემდეგ, რომელშიც ინდოეთი პაკისტანს ადანაშაულებს, ორ ქვეყანას შორის დაძაბულობა ყოველდღიურად მატულობს.
ინდოეთმა სადამსჯელო ზომების სერია გამოაცხადა - დასწია დიპლომატიური ურთიერთობების დონე პაკისტანთან, შეაჩერა წყლის გაზიარების შესახებ მნიშვნელოვანი ხელშეკრულება და გააუქმა პაკისტანის მოქალაქეებისთვის გაცემული ყველა ვიზა. ინდოეთმა ასევე განაცხადა, რომ შეამცირებს თავის პერსონალს პაკისტანში თავის უმაღლეს წარმომადგენლობაში და 1-ელი მაისიდან ნიუ-დელიში პაკისტანელი დიპლომატების რაოდენობას 55-დან 30-მდე დაიყვანს.
პაკისტანმა ინდოეთის ქმედებები "უპასუხისმგებლო" უწოდა და გააუქმა ვიზები ინდოეთის მოქალაქეებისთვის, შეაჩერა ინდოეთთან ყველა სახის ვაჭრობა, მათ შორის მესამე ქვეყნების გავლით და დახურა საჰაერო სივრცე ინდოეთის თვითმფრინავებისთვის.
ინდოეთის გადაწყვეტილებამ წყლის ხელშეკრულების შეჩერების შესახებ შესაძლოა მნიშვნელოვანი გარდამტეხი მომენტი იყოს იმაში, თუ როგორ მართავენ ორი მეზობელი მათ შორის არსებულ საერთო რესურსს. პაკისტანმა ხუთშაბათს გაავრცელა გაფრთხილება, რომ ინდოეთის ნებისმიერი მცდელობა, შეაჩეროს ან გადამისამართოს მათ შორის წყლის ნაკადი, ჩაითვლება "ომის აქტად".
მდინარე ინდის წყლის ხელშეკრულება, რომელიც 1960 წელს მსოფლიო ბანკის შუამავლობით დაიდო, საშუალებას იძლევა, გაიზიარონ მდინარის სისტემის წყლები, რომელიც ორივე ქვეყნისთვის სასიცოცხლო მნიშვნელობისაა. ხელშეკრულება გადაურჩა ორ ომს ქვეყნებს შორის, 1965 და 1971 წლებში, და მნიშვნელოვან სასაზღვრო შეტაკებას 1999 წელს.
ის არეგულირებს ინდის მდინარის სისტემიდან და მისი გამტარი მილებიდან წყლის მიწოდების განაწილებას. ხელშეკრულების თანახმად, ინდოეთს აქვს კონტროლი აღმოსავლეთ მდინარეებზე - რავიზე, სატლეჯზე და ბეასზე, ხოლო პაკისტანი აკონტროლებს დასავლეთ მდინარეებს - ჯელუმზე, ჩენაბზე და ინდიზე, რომლებიც ქაშმირის რეგიონს გასდევს.
პაკისტანმა განაცხადა, რომ ხელშეკრულება სავალდებულო იყო და არ შეიცავდა ცალმხრივი შეჩერების დებულებას.
პაკისტანმა ის შეაფასა, როგორც "სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ეროვნული ინტერესი". ხელშეკრულება აუცილებელია 240 მილიონი მოსახლეობის მქონე ქვეყანაში სოფლის მეურნეობისა და ჰიდროენერგეტიკის მხარდაჭერისთვის. მისი შეჩერებამ შეიძლება გამოიწვიოს წყლის დეფიციტი იმ დროს, როდესაც პაკისტანის ნაწილები ისედაც ებრძვიან გვალვას და ნალექების შემცირებას.
ამასობაში, ისლამაბადი აცხადებს, რომ შეიძლება შეაჩეროს სიმლას შეთანხმება, მნიშვნელოვანი სამშვიდობო ხელშეკრულება, რომელიც ხელმოწერილია 1971 წლის ინდოეთ-პაკისტანის ომის შემდეგ, რომელიც ბანგლადეშის პაკისტანისგან გამოყოფით დასრულდა.
შეთანხმების თანახმად, ინდოეთმა და პაკისტანმა დაადგინეს კონტროლის ხაზი, რომელსაც ადრე ცეცხლის შეწყვეტის ხაზს უწოდებდნენ, მაღალმილიტარიზებული დე-ფაქტო საზღვარი, რომელიც ქვეყნებს შორის სადავო ქაშმირს ყოფს. მათ ასევე აიღეს ვალდებულება, რომ ორმხრივი მოლაპარაკებების გზით მოაგვარებდნენ უთანხმოებებს.