ჩრდილო ატლანტიკურ ალიანსში არ განიხილავენ პუტინის მოთხოვნას, რომ ალიანსმა წარმოადგინოს წერილობითი დასტური ნატო-ს აღმოსავლეთით გაფართოების დაუშვებლობის შესახებ. ამის შესახებ "რადიო თავისუფლებას" ალიანსის რამდენიმე ინფორმირებულმა წყარომ ანონიმურად განუცხადა.
ნატოს წარმომადგენელი აცხადებს, რომ გაფართოების დაუშვებლობის შესახებ წერილობითი ვალდებულება „არ არის ისეთი რამ, რისი მიღებაც რუსეთს ადვილად შეეძლება“, რადგან ქვეყნების უფლება, თავისუფლად გადაწყვიტონ, რომელ კავშირში გაწევრიანებას ისურვებენ, არაერთ საერთაშორისო ხელშეკრულებაშია გათვალისწინებული. მათ შორის, კერძოდ, აღსანიშნავია ჩრდილო-ატლანტიკური ხელშეკრულება, რომლის ხელმოწერამაც უზრუნველყო ნატოს შექმნა 1949 წელს, ვენის კონვენცია საერთაშორისო ხელშეკრულებების სამართლის შესახებ 1969 წელს და ჰელსინკის დასკვნითი აქტი 1975 წელს.
ალიანსს გამოცხადებული აქვს ღია კარის პოლიტიკა ახალი მოკავშირეების პოტენციურ მიღებასთან დაკავშირებით. 2008 წელს, ბუქარესტის სამიტზე, უკრაინამ და საქართველომ ასეთი მისწრაფების შესახებ განაცხადეს იმ იმედით, რომ წევრობის სამოქმედო გეგმას მიიღებდნენ. პროცესი ჩავარდა გერმანიისა და საფრანგეთის იმდროინდელი ლიდერების, ანგელა მერკელისა და ნიკოლა სარკოზის წინააღმდეგობის გამო, თუმცა სამიტის გადაწყვეტილებაში ნათქვამი იყო, რომ ერთ დღეს უკრაინა და საქართველო ნატოს წევრები გახდებოდნენ.
უკრაინის ნატოში გაწევრიანების საკითხი აქტუალური გახდა რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის შემდეგ და კიევმა წევრობაზე განაცხადი წარადგინა. 2023 წელს, ვილნიუსის სამიტზე, უკრაინისთვის წევრობის სამოქმედო გეგმის მიღების აუცილებლობა უარყოფილ იქნა, რაც ფაქტობრივად აჩქარებს წევრობისკენ მიმავალ გზას. თუმცა, ასევე აღინიშნა, რომ უკრაინა ნატოს წევრი გახდება მაშინ, როდესაც „პირობებს დააკმაყოფილებს და ყველა მოკავშირის თანხმობა იქნება“. 2024 წელს, ვაშინგტონში გამართულ სამიტზე, საბოლოო დეკლარაციაში უკრაინის წევრობას „შეუქცევადი“ უწოდეს.
აშშ-მ, გერმანიამ, უნგრეთმა და თურქეთმა უკრაინის ნატოში გაწევრიანებასთან დაკავშირებით ეჭვები გამოთქვეს.
13 თებერვალს, აშშ-ის პრეზიდენტმა დონალდ ტრამპმა განაცხადა, რომ უკრაინის ნატოში გაწევრიანებას „პრაქტიკულად“ არ მიიჩნევს.
